کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی مخفف کاربرد کنترل شده دی اکسید کربن تصفیه شده در قسمت های مختلف بدن انسان با هدف بهبود گردش خون در بافت ها، بهبود خاصیت ارتجاعی پوست، کاهش رسوبات چربی موضعی و یا حتی بهبود اثر زیبایی پس از لیپوساکشن است.

تزریق CO2 به لایه های سطحی پوست باعث ، افزایش گردش خون در محل مورد نظر می شود، که به این معنی است که مقدار زیادی اکسیژن و مواد معدنی به نقطه مورد نظر انتقال داده می شود. مجموعه این فرایند ها باعث تولید کلاژن در پوست می شود ، کلاژن ماده اصلی برای جوانسازی و بازسازی سلول های جدید پوست می باشد.

ترک های پوستی یا استرچمارک ها زمانی روی پوس ایجاد می شوند که پوست کشیده می شود و به مقدار مناسب کلاژن در پوست تولید نمی شود ، این فرایند منجر به پارگی می شود. کربوکسی تراپی با تحریک کلاژن سازی در پوست باعث ترمیم این پارگی ها و ترک ها می شوند.

تاثیر کربکسی بر سلولیت و بافت های چربی بصورت مستقیم است ، به این معنی که اگر گاز Co2 یا کربن دی اکسید به روشی خاص به پوست تزریق شود باعث از بین رفتن سلولیت و بافت های چربی می شود. کربکسی بافت های چربی را تخریب می کند و این چربی های شکسته از بدن دفع می شوند.

خطرات کربکسی تراپی

تا کنون هیچگونه خطراتی از کربوکسی تراپی گذارش داده نشده است ، از تزریق دی اکسید کربن سال ها هست که برای انجام آندوسکوپی استفاده می شود و خطراتی نداشته است، علاوه بر آن دی اکسید کربن توسط متخصصان قلب و عروق ، برای تشخیص های درمانی ، به جریان خون تزریق می شود.

تعداد جلسات کربکسی تراپی

تعداد جلسات لازم برای کربکسی تراپی بسته به مشکلات بوستی بیمار دارد و بطور معمول بین 6 الی 12جلسه متفاوت می باشد. که بصورت یک بار در هفته و یا دو بار در هفته می بایست انجام شود. هر جلسه کربکسی تراپی ممکن است 15 الی 30 دقیقه طول بکشد.

عوارض جانبی

کبودی ، التهابات پوستی ، تورم و قرمزی از علائم و عوارض کربوکسی هستند که معملا در عرض چند روز بصورت کامل از بین می روندو پوست به حالت طبیعی بر می گردد.

مکانیسم اثر CO2

در بافت پوست، دی اکسید کربن با مولکول های آب واکنش داده و اسید کربنیک مولکولی تشکیل می شود. این اسید pH بافت را کاهش می دهد. در اینجا، اثر بور وارد عمل می شود – هرچه PH کمتر باشد، پیوند بین هموگلوبین و اکسیژن ضعیف تر است.

در حالی که کربوکسی تراپی اعمال می شود، آزادسازی اکسیژن از هموگلوبین افزایش می یابد. علاوه بر این، در سطح pH 6.8 و کمتر، نفوذپذیری دیواره های مویرگی افزایش می یابد. در pH های 6، 5 و کمتر، انعطاف الیاف کلاژن افزایش می یابد، در حالی که سفتی آنها کاهش می یابد . سایر واکنش‌های شیمیایی شامل کاهش یون‌های کلسیم دو ظرفیتی و تقسیم اسید کربنیک به H+ a HCO3- است که منجر به تشکیل هیدروژن کربنات کلسیم – Ca (HCO3)2، سدیم هیدروژن کربنات و کربنات هیدروژن پتاسیم (NaHCO3 و KHCO3) می‌شود.

به عنوان یک واکنش، pH قلیایی می شود که در نهایت منجر به اثر ضد درد و اسپاسمولیتیک می شود. تونوس شریان ها و مویرگ ها کاهش یافته و دمای پوست 1 درجه سانتی گراد افزایش می یابد. این اثر همراه با تغییر فعالیت پایانه‌های عصبی، تغذیه‌ای محل‌های تحت درمان را بهبود می‌بخشد.

در همان زمان، اکسیداسیون چربی‌ها از سلول‌های چربی فعال می‌شود که به موجب آن برخی از نویسندگان بیان می‌کنند که اثر لیپولیتیک مستقیم روی سلول‌های چربی وجود دارد [6،8،9،12،20]. CO2 باقیمانده توسط ریه ها بازدم می شود. سایر اثرات کربوکسی تراپی، اثرات کلی نیز شرح داده شده است که منجر به اتساع عروق کرونر، برادی کاردی و کاهش فشار خون می شود [8].